القبيحه الجزء الاول

#القبيحه

#الجزء_الاول

طول عمرى حاسه انى مش حلوه ، طول عمرى عارفه أن الناس بتبص لى كأنى شيئ دخيل على المجتمع ، مليش صحاب لأن ببساطه الولاد  و البنات كانوا بيهربوا منى و كانوا بينادونى بالدميمه 

انا اميمه الدميمه بنت عاشت فى ظروف قاسيه و تعامل وحش من اول ما اتولدت 

تخيلوا أن أقرب الناس ليا كانوا بيخافوا يبصوا لى 

تخيلوا أما كنت اسمع من امى و هى بتحكى انها كانت بتسبنى من غير رضاعه عشان اموت و ترتاح من معايرة الناس ليها و أنهم بيقولوها انتى حلوه و جوزك حلو البنت دى طالعه وحشه اوى كدا لمين ؟؟؟

ايوا امى كانت بتتمنى موتى ...و اخواتى كانوا بيخافوا منى 

لكن ربنا اراد انى اكمل فى الدنيا دى علشان اتعذب بنظرات و كلمات الناس 

مفيش حد بيرحم ابدا الكل بيتريق 

الوضع ده خلانى وحيده تماما مبقتش اكلم حد تقريبا ..حتى اهلى الموجودين معايا فى البيت بقيت أتجنب الكلام معاهم و كنت بغسل هدومى من و انا عندى سبع سنين لوحدى

و كنت ادخل اغرف لنفسي الاكل بعد ما الكل ياكل و يشبع و اكل انا بواقى الاكل بتاعهم 

صدقونى دا مكنش بيزعلنى اد ما كانت الوحده المفروضه عليا بتزعلنى 

انا مخلقتش نفسي كدا و مكنتش اتمنى اكون وحشه كان نفسي اكون اجمل بنت فى الدنيا بس دا قضاء الله و قدره و احنا ملناش فى أمرنا حاجه 

كنت ساعات اتلصص من باب اوضتى الموارب على اخواتى و امى و ابويا و اشوفهم ازاى بيلاعبوا اخواتى و بيشيلوهم و يبوسوهم 

تصدقوا انا عمر ما حد من عيلتى باسنى 

كنت نفسي اجرب شعور أن حد ياخدنى فى حضنه و يطبطب عليا و يبوسنى ، اكيد احساس حلو اوى 

بس هيبوسوا مين و يحضنوا مين ؟ دا حتى انا نفسي بخاف ابص لنفسي فى المرايه ، انا كسرت المرايه اللى فى اوضتى اصلا علشان انسي شكلى دا 

عزلتى عن الناس خلت ليا صديق واحد بس هو الكتاب 

ابويا كان عنده مكتبه ضخمه جدا وارثها عن والده و تقريبا محدش بيقربلها و التراب كان محاوطها من كل مكان 

المكتبه دى كان فيها كل أصناف الكتب بدايه من كتب الاطفال إلى أعظم المجلدات فى كل المجالات 

امى ياما طلبت من ابويا أنه يبيع المكتبه دى اللى واخده اوضه بحالها بس ابويا مكنش بيرضى و كان يقولها دا ميراثى من ابويا و ابويا وارث من أبوه و المكتبه فيها كتب قديمه جدا و قيمه جدا 

امى كانت عاوزه توسع علشان انا قاعده فى اوضه لوحدى و بقية اخواتى قاعدين فى اوضه لانهم بيخافوا يناموا معايا فى نفس الاوضه

مكنتش عاوزه المكتبه دى تتباع لانى كل يوم اخد منها كتاب يسلينى و كنت بدعى ربنا كتير لان مليش غير المكتبه دى ، و عشان كدا قررت انى اروح لامى و اكلمها و طبعا دا نادرا ما بيحصل 

 دخلت على امى و هى بتطبخ راحت ودت وشها الناحيه التانيه كالعاده 

 ‏قلت لها ...عاوزه اطلب منك طلب يا ماما 

خير عاوزه ايه ؟

انا عاوزه انقل سريري فى اوضة المكتبه و أفضى الاوضه لاخواتى 

امى فرحت اوى  و زى ما يكون الفكره دى مجتش فى دماغها قبل كدا 

و قالت لى انقلى ...اخواتك كبروا و لازمهم الاوضه بتاعتك فعلا

و بالفعل نقلت سريرى و مكتبى و الكرسي بتاعى لاوضه المكتبه 

و بدأت انضف التراب الموجود على الكتب و اصنف الكتب بشكل دقيق جدا و احط مثلا الكتب اللى بتتكلم عن القانون مع بعض ، كتب الادب و الروايات مع بعض ، كتب الماورائيات مع بعض 

ايوا زى ما قريتوا كدا كان فى عدة كتب بتتكلم عن حاجات غريبه و عوالم تانيه احنا منعرفش عنها حاجه بس صراحه النوع ده من الكتب بالذات انا خفت منه و جمعت كتبه كلها و حطيتها فى كرتونه و قفلتها كويس جدا باللزق و حطيتها تحت سريرى 

كل يوم كنت اقرا كتاب لحد ما فى يوم ....

يتبع ..

#دجيهان_عادل

#قصص_وحكايات_د_جيهان_عادل.

فضلا غير مسموح نقل أو نسخ القصه إلا بعد اذن الكاتب ...